ကန့်

1. ဝါဖေျာ့သော အဆင်းရှိ၍ မီးတောက်လောင်တတ်သည့် ဆေးဖက်ဝင်သော ကျောက်တစ်မျိုး။
ဆေးဒန်းကန့်အစရှိသော ဓာတ်မျိုးဖြင့်လည်းကောင်း။ သူဇာ။ ၁၂၄။
2. sulphur.
3. ဆီးတားသည်။
သားငယ်နှစ်ဆူ၊ မယ့်သည်းအူကို၊ မယူလေနဲ့၊ မောင်ကြီးဟန့်လို့ကန့် ပြန်ခဲ့လျှင်။ ဝိဇယ။ ၇၄။
4. 1.block.
5. သီးသန့်ခွဲခြားထားသည်။
ခြားသီးသန့်သန့်၊ ခရိုင်ကန့်၍။ ဝိရီ။ ၁၆၂။
6. 2. form into compartment.
7. မင်းတုပ်ချသည်။ ချက်ထိုးသည်။
သံတံကျင်ကန့်သကဲ့သို့။ ကျပင်း၊ ပ။ ၁၃။
8. 3. bolt.
9. ကော်ထုတ်သည်။ ကုတ်ကော်သည်။ ကန်သည်။
လင်းနို့တောင်ဖြန့်၊ မီးကုန်ကန့်လိမ့်။ နာပျို့ *၁၁၈။
10. 4. lever, prise.

မြန်မာဝစ်ရှင်နရီ