ဆင်ဝှေ့ရန်ရှောင်

1. (ဆင်ဝှေ့သောအခါလွတ်အောင်ရှောင်သကဲ့သို့)အပြစ်လွတ်အောင်ရှောင်တိမ်းပြောဆိုသောစကားပြောနည်း။
ရဲအရာရှိတစ်ယောက် ဆင်ဝှေ့ရန်ရှောင်ပြောသည်။ မြို့ပိုင်ပြုံးချို။ ၁၀၁။
2. speech or action to avoid commitment or blame; evasive speech.

မြန်မာဝစ်ရှင်နရီ