ထွန်း

1. မီးညှိသည်။
နံ့သာပန်းတို့ဖြင့် ပူဇော်ပြီးလျှင် ဆီမီးကိုထွန်း၍။ တိုးပွား။၁၉၄။
2. 1. light(lamp).
3. တောက်ပသည်။
မြင်တန်မြောက်သား၊ ရှစ်သောင်းဖျားလည်း၊ တရားပြည့်ဝန်း၊ လနှယ်ထွန်း၏။ ပြည်စုန်*၂။
4. 2. shine; emit light.
5. ပေါ်ပေါက်သည်။
သောင်လည်းမထွန်း၊ ကျွန်းလည်းမပေါ်။ ဇပျို့*၃၉။
6. 3. (of sand bank) appear.
7. (အနက်အဓိပ္ပါယ်) ရှင်းလင်းဖော်ပြသည်။
ထိုအနက်ကိုထွန်းကုန်သော။ ဒွေး-တဒတ္ထဇောရတနာ၊ နှစ်ပါးကုန်သော... ဂါထာတို့သည်။ ဇေယျာ၊ ဒု။ ၃၈။
8. 4. denote.
9. သီးသန့်ထူးခြားစွာဖြစ်ပေါ်သည်။
တစ်မိပေါက်တစ်ယောက်ထွန်းသည်။
10. 5. be prominent.

မြန်မာဝစ်ရှင်နရီ