ပွင့်

1. ပေါ်ထွန်းလာသည်။
အသုဘဒေသနာတော်ကို ကြားတော့ဘွားခနဲ ဉာဏ်ပွင့်၍။ ထေရီ၊ တ။ ၆၃။
2. 7. come to perceive; become manifest.
3. ကိုယ်တွင်းမှ အခိုးထွက်သည်။
ဤဆေးကားပူ၍ ပွင့်သောဆေးဖြစ်သည်။ ဆေးကျော်။ ၅၂။
4. 6. (of effluvium) escape.
5. မထိမ်ချန်နိုင်၍ ဖော်ထုတ်သည်။
ဒီစကားကို သူများလည်း မပွင့်လိုက်ပါနှင့်။ နော၊ ဒု။ ၇၆။
6. 5. burst out.
7. တိုးလျှိုပေါက်သည်။
တောင်ပေါ်လမ်းများ ပွင့်လာသည်။ နေဝင်။ ၂၀။
8. 4. (of light) come on.
9. (ဖုံးပိတ်နေရာမှ) ဟလာသည်။ ဟင်းလင်းဖြစ်သည်။
ပွင့်နေသောပြတင်းပေါက်။ တိုးပွား။ ၁၀၇။
10. 3. open; be open.
11. (ပန်း)ငုံရာမှအာသည်။
ကြာချပ်တို့သည် ကားပွင့်လျက်။ သံဝတ်။ ၇၄။
12. 2. (of flowers) blossom; bloom.
13. ပေါ်ထွန်းသည်။ ပေါ်ပေါက်သည်။
ဘုရားလေးဆူပွင့်တော်မူ၏။ သာမန်၊ ဒု။ ၂၇၃။
14. 1. attain Buddhahood.

မြန်မာဝစ်ရှင်နရီ