ရင့်

1. အသံလွှတ်သည်၊ ထုတ်သည်၊ ထွက်သည်။
မြန်မာသံခံတော်က အသံရင့်လေးစွာ အလှည့်အပတ် ဖတ်လျှောက်ကြရသည်။ ကုန်း၊ တ။ ၄၀၉။
2. emit sound.
3. ကြမ်းတမ်းရိုင်းပျသော။
ငါလျှင်သတ်ဟု၊ ထက်ပြတ်ချိုးဖြင့်၊ စကားရင့်သော်၊ မသင့်သောတိ။ သစ္စာ*၆၄။
4. 6. rude (in manner or speech).
5. အရောင်ပို၍ မှိုင်းသော။
အနီရင့်ရင့်ကြီးဖြစ်၏။ ဝိမဂ်၊ တ။ ၃၉၂။
6. 5. deep; dark (as of colour).
7. (ကိုယ်ဝန်) ကြီးရင့်သော။
ရင့်ပြီးသော ပဋိသန္ဓေရှိသော စန္ဒာဒေဝီမိဖုရားသည်။ ဏိကုဏ်။ ၁၅၈။
8. 4. advanced (pregnancy).
9. ရင့်ကျက်သော။
ပညာရင့်ခြင်းကိုသာလျှင် ငံ့လင့်၍ နေတော်မူ၏။ သာသမ်။ ၂၃၁။
10. 3. experienced (in work).
11. အသက်ကြီးသော။
မုလိသကား ပျိုရွယ်၏။ ငါကားရင့်ပြီ။ ဏိကုဏ်။ ၄၃၇။
12. 2. older looking than one's age.
13. မနုသော။
ငရုတ်နွယ်တို့၏ အသီးရင့်သော ကာလကြွေ၍ ကျကုန်၏။ ဏိပုံ။ ၁၆၉။
14. 1. (of fruit, tree, age, experience) mature.

မြန်မာဝစ်ရှင်နရီ