ရွက်

1. ပြုမူသည့်အနက်ဖြင့် ကြိယာကိုထောက်ပံ့သောစကားလုံး။
ဦးထိပ်ထက် တင်ရွက်ကုန်။ စတု၊ ပ။ ၆၁၂။
2. 2. particle suffixed to a verb to denote responsibility for some task.
3. ပါးလွှာသော အပြားအချပ်စသည်ကို ရေတွက်သောသင်္ချာပစ္စည်း။
စာအုပ်ကိုတစ်ရွက်ချင်းလှန်ကာ။ ဂန္တာ။ ၁၃။
4. 1. numerical calssifier used in counting sheets.
5. လေတိုက်အားဖြင့် လှေသင်္ဘောတို့ကို ရွေ့လျားအောင် စိုက်ထောင်ဖြန့်ကြက်ရသောဖျင်။
ထိုးဝါးကြိုး ရွက်ပဲ့တက်မ မပါဘဲ ရေစုန်မှာ အလိုက်သင့် မျောနေသောလှေသည်။ ရာဇသေ။ ၈၆။
6. 2. sail.
7. အကိုင်းအခက်စသည်မှဖြာထွက်သောအချပ်အလွှာ။
တော၌သစ်ခက်သစ်ရွက်တို့ကို ကုဋီပြု၍နေကြကုန်၏။ မနုကျယ်။ ၅။
8. 1. leaf; blade; sheet.
9. ဝန်ကိုခေါင်းပေါ်၌တင်သည်၊ တင်၍သယ်ဆောင်သည်။
အမရာလည်း၊ ယာဂုပြည့်နက်၊ အိုးကိုရွက်၍။ မဟော်*၇၁။
10. carry on one's head.

မြန်မာဝစ်ရှင်နရီ