လုံးဝ

1. အပြည့်အစုံ။ အားလုံး။ လုံးလုံး။ လုံးလုံးလျားလျား။
သူ့ကျွန်ဘဝမှ လုံးဝလွတ်မြောက်အောင်ပြုကြရမည်။ ဇရပ် ၃ ဆောင်လုံးဝပျက်စီးသွားသည့်ပြင်...စစ်တွင်း။ ၆၉။
2. absolutely; at all (used with negative verbs).

မြန်မာဝစ်ရှင်နရီ