အငတ်

1. 4. glutton.
2. ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေသူ။ ငမ်းငမ်းတက်ဆာလောင်နေသူ။
တောကျီးအငတ်၊ ဈေးနွားနှင့်တစ်သမတ်။ ဥက္ကံ။ ၂၃။
3. 3. starving person; ravenous person.
4. တစ်စုံတစ်ခုကိုရလိုလျက်နှင့်မရနိုင်သဖြင့်လိုချင်တောင့်တမှု။
စကြာမန္ဓာတ်မင်းစည်းစိမ်မည်သည့်တဏှာတည်းဟူသောအငတ် ရောဂါကိုလွန်စွာပွားစီးစေတတ်၏။ ပဋိစ္စ။ ၁၉၆။
5. 2. longing; craving.
6. စားစရာသောက်စရာပြတ်လပ်မှု။ ဆာလောင်မွတ်သိပ်မှု။
ကောက်ပဲသီးနှံကလည်းအလုံအလောက်မထွက်သဖြင့်များစွာသော ပြည်သူများမှာအငတ်ဘေးနှင်‌့ရင်ဆိုင်ကြရလေသည်။ ဘာ့မိုင်း။ ၁၆၉။
7. 1.hunger ( for food) ; thirst ( for a drink).

မြန်မာဝစ်ရှင်နရီ