အပြင်း

1. (ဂုဏ်သတ္တိ) လွန်ကဲခြင်း၊ ထက်မြက်ခြင်း။
ဒီအရက်ကအပြင်း၊ အပြင်းအညံ့စသည်ဖြင့်။ ဝေါ၊ ပ။ ၇၄။
2. strength; potency.
3. ပြင်းထန်စွာ။ အပြင်းအထန်။ အရှိန်အဟုန်ကြီးမားစွာ။
နန်းတော်ကြီးအတွင်း၌အပြင်းတိုက်ခိုက်၍။ ရွှေပြည်၊ ပ။ ၁၂၆။ ဆင်းတုတစ်ဆူကိုရွှေလှေဒွါရထက်၌တင်၍မထေရ်ရှိရာသို့ အပြင်းလိုက်လာ၏။ သာဝင်။ ၂၁။
4. violently; severely; with might and main; at full speed.

မြန်မာဝစ်ရှင်နရီ