အပြိုင်

1. တစ်ပြိုင်နက်။ ယှဉ်တွဲလျက်။
မင်းကြီးထွက်တော်မူလေရာပင်ဆင်စီး၍လည်းကောင်း၊ ဝေါစီး၍လည်းကောင်း အပြိုင်လိုက်ရသည်။ ပုရာဏ်။ ၁၀၃။
2. together; in competition with.
3. စွမ်းရည်၊ သတ္တိ၊ ဂုဏ်စသည်ယှဉ်ပြိုင်ခြင်း၊ ယှဉ်ပြိုင်ဘက်။
အလုပ်အကိုင်တွေကြီးကျယ်၍နေကြသည်မှာ အပြိုင်တွေများခြင်း‌ေကြာင့် ဖြစ်လေသည်။ ဒူး။ ၆၇။
4. rival.

မြန်မာဝစ်ရှင်နရီ