အရှိန်ယူ

1. လုံ့လပြုသည်။ အားစိုက်ထုတ်သည်။
သန်လျက်ကိုဝင်၍ (အရှိန်ယူ၍) သာမဏေ၏ ပခုံး၌ ကျစေ၏။ ဓမ္မပဒ၊ ဒု။၄၄၃။
2. 2. collect oneself.
3. ‌ေဆာင်ရွက်ရန် ပြင်ဆင်သည်။ အားယူသည်။
ဗိသုကာအတတ်၊ ပန်းချီပန်းပုအတတ်တို့မှာ ထိုမင်း၏ လက်ထက်တွင် အရှိန်ယူစသာရှိသေး သည်။ ရှေးပန်းချီ။၃။
4. 1. gather momentum.

မြန်မာဝစ်ရှင်နရီ