အိုင့်

1. ခွက်ဝင်နက်ရှိုင်းသောနေရာ။
အိုင့်ကောင်းသည့်လှေ။
2. 2. hollow dimensions.
3. နိမ့်ရှိုင်းခွက်ဝင်နေသော‌ြေမနေရာ။
ကြီးစွာသောအိုင့်ကြီး၊ ကလိုင်ကြီး။ ပဏ်။ ၆၄။
4. 1. depression; hollow.
5. (အသံ)လေးတွဲ့သော။
ထိုသူတို့သည်အိုင့်သောအသံရှိ၏။ မင်။ ၇။
6. 2. drawl.
7. 1. be depressed.
8. ပုပျပ်၍အလယ်ပိုင်းကားသော။
အိုးစရည်းလောက်နီးနီးအိုင့်ကြီးသောဝမ်းလည်းရှိ၏။ ကုပ်တို၍အိုင့်နေခြင်း။
9. 2. bulging; stubby.
10. ခွက်ဝင်နက်ရှိုင်းသော။
အိုင့်အောင်ထောင်းသည်။
11. 1. concave; dented.

မြန်မာဝစ်ရှင်နရီ