အောင့်

1. အလွန်တိုတောင်းသောအခိုက်အတန့်။ တစ်ခဏ။
တစ်အောင့်လောက်စောင့်ပါ။
2. a moment.
3. ထွက်သက်ဝင်သက်၊ ဆီး၊ ဝမ်းစသည်ကိုဆိုင်းငံ့ချုပ်တည်းသည်။
အသက်အောင့်၍မဝတဝရှူခြင်း။ ပြုစု။ ၄၃။
4. 4. hold; restrain.
5. စိတ်ကိုချုပ်တည်းသည်။
စိတ်ထဲတွင်အောင့်၍မထားနိုင်သောကြောင့်။ ပေါ်ဇော်၊ ဒု။ ၂၃၆။
6. 3. bear with; put up with.
7. စိတ်၌အခံရခက်သည်။ မခံချိမခံသာဖြစ်သည်။
သူငယ်ချင်းတွေရှေ့ပြောတော့နဲနဲတော့အောင့်သွားမှာပေါ့လေ။
8. 2. feel hurt by a remark, insinuation.
9. ‌ေလထိုး၍ဖြစ်စေ၊ ထိခိုက်မိ၍ဖြစ်စေနာသောဝေဒနာခံစားရသည်။
ရံဖန်ရံခါကျောရင်အောင့်ခြင်း။ တောင်ဓာတ်။ ၇၆။
10. 1. feel a dull pain in stomach, chest, etc.

မြန်မာဝစ်ရှင်နရီ